Maart is aangebroken en de temperaturen gaan weer omhoog. Tenminste, binnenkort hopen we. Glibberen en glijden was het nog voor de Team Heiner Pups ’14 op een zonnige eerste zaterdagochtend in maart. De steiger en boot zijn nog wit en de ijskristallen glimmen de Pups tegemoet als we ons voorzichtig schuifelend langs de boot naar de warme kleedkamer begeven. Het team heeft zich weer om stipt negen uur verzameld in Lelystad, want ondanks de vorst wordt er hard getraind in de aanloop naar het nieuwe wedstrijdseizoen. De eerste grote wedstrijd van de Pups staat al over anderhalve maand gepland en tijd is kostbaar.

Ondanks dat beginnen we met een korte bespreking ’s ochtends. Terwijl wij ons voorbereiden op de komende dag, ontdooit de boot langzaam en kruipt het zonnetje ook steeds hoger aan de hemel. Als we de boot hebben opgetuigd en naar buiten varen, staat er een mooi briesje en wordt het al steeds warmer. We beginnen met het uitgooien van twee boeien om op een baantje onze boathandeling vaardigheden te kunnen trainen. We maken er een uitdaging van en hoewel de windmeter slechts een knoop of zes weergeeft is het hard werken om op het korte baantje de spinnaker netjes omhoog en naar beneden te krijgen. De rest van de dag besteden we aandacht aan het wisselen van posities. Met het oog op de offshore wedstrijden naar Engeland willen we iedereen multifunctioneel inzetbaar hebben zodat we het maximale uit de boot kunnen halen als we langere tijd achter elkaar racen, en dat vergt de nodige uren training.

Als we zondagochtend wakker worden voelt de boot anders dan toen we gingen slapen. Geen piepende landvasten, geen tikkende vallen en de boot ligt opvallend rustig in het water. Zodra we ons hoofd uit het luik steken ontvouwt zich het beeld van een spiegelglad Ijsselmeer. Hoewel het ijs is weggesmolten, is er ook geen zuchtje wind te bekennen. Hoewel de voorspelling 7 tot 12 knopen wind aangeeft gedurende de dag, blijft het blank op het water en besluiten we na het ontbijt om wat klussen te doen aan de boot. Rond een uur of één steekt een heel licht briesje op van een knoop of 3-4 en haasten we ons het water op om nog wat zeiluren te maken voor de dag voorbij is. We hijsen de grootste fok die we hebben en maken de grootste spinnaker klaar. We gaan verder waar we gisteren gebleven zijn en varen, nu in onze vaste posities, weer rond de boeien van het baantje. De wind neemt ondertussen iets verder toe en het zonnetje staat flink te branden. T-shirtjes weer in plaats van alle dikke pakken en lagen thermokleding van de afgelopen maanden! Daar komt echter snel verandering in, want we zien wat donkere wolken naderen. We besluiten te wisselen naar een kleinere fok en klimmen de mast in om de spinnakerval klaar te maken om een kleinere spinnaker te voeren. Dikkere zeilpakken komen van benedendeks omhoog, en tien minuten later hebben we 15 knopen wind over het dek en wordt het zicht beperkt door een ijskoude regenbui. Na de bui neemt de wind weer in hoog tempo af tot een knoop of twee. Na nog een paar rondjes besluiten we dat het genoeg is voor vandaag, doeken de zeilen op en varen naar binnen.

We kijken terug op een weekend met veel wisselende omstandigheden, vooral weinig wind, en een goede progressie binnen het team. De komende week worden er nog wat klusjes gedaan aan de boot en voor het weekend staat er weer een tweedaags trainingsweekend op de planning. Keep up the good work!

Door: Lennard Bal