Na het Europees Kampioenschap IRC in Breskens was er tijd voor evaluatie, dus we kwamen bij elkaar in Lelystad. Daarbij kwamen alle aspecten van afgelopen (wedstrijd)seizoen langs: Waarom hebben we gepresteerd zoals we hebben, wat moeten we nog leren en hoe gaan we het aanpakken om het beter te gaan doen. De conclusie was dat we te veel als individuen op de boot varen en daardoor niet het maximale uit het team halen. Als we meer van elkaars sterke punten gebruik maken, kunnen we de individuele zwakke punten elimineren. Als teambuilding kregen we de opdracht om allemaal een vissenkom te tekenen van hoe je het team zelf ziet. Vervolgens bespraken we elkaars vissenkommen met elkaar en zo kregen we meer inzicht hoe iedereen elkaar ziet. Daarmee konden we elkaar weer beter begrijpen en zien waar iedereen vandaan komt om uiteindelijk beter samen te kunnen werken.

Als afsluiter van de evaluatie was het tijd voor iets minder serieus en wat plezier met elkaar: karten tegen elkaar. Hierbij was het al snel duidelijk dat de wil om te winnen er ook buiten de zeilboot is, iedereen probeerde bloedfanatiek de snelste tijd te rijden en was erg gedreven om het de volgende ronde beter te doen. Het was mooi om te zien dat tussen de rondes door er veel informatie en tips werden uitgewisseld, de eerste stap om elkaar beter te helpen.

Naast de evaluatie was het ook belangrijk om met deze punten aan de slag te gaan op het water. Daar staat er immers wat meer druk op en daardoor kun je anders reageren. Om ook onder druk te oefenen stonden er twee wedstrijden op het programma: de Lelystadregatta en de Van Uden Reco in Medemblik.

Helaas werd de Lelystadregatta een dag van tevoren afgelast doordat er teveel wind voorspeld was. Dit vonden we erg jammer aangezien er een mooi veld stond ingeschreven, waar we goed gebruik van hadden kunnen maken om te testen of de punten die we uit de evaluatie hadden gehaald, al aan het verbeteren waren. Voor nu moeten we wachten tot de Van Uden Reco voor de echte test, maar gelukkig stond er nog een training tussendoor gepland om nog een keer te oefenen en om te zien of we aan het verbeteren zijn. Toen hebben we er een klusweekend van gemaakt.

Deze training was vooral gericht op professioneel gedrag en downwind snelheid, die naast de dynamiek aan boord, ook een punt van aandacht was. Bij het professioneel gedrag ging het er vooral om dat we op de goede manier met elkaar omgaan. Voor onze groep betekent dat dat we bij een gepresenteerd idee niet alleen kijken naar waarom het plan niet zou werken maar ook dat we kijken naar waarom het wel werkt en hoe we het aan kunnen passen zodat het volledig zou kunnen werken. Ook was het belangrijk dat we elkaars ideeën altijd proberen, vervolgens kijken wat er wel en niet werkt en dan daarop door te bouwen. Alleen op die manier kunnen we op elkaars sterke punten bouwen.

Voor het voor-de-windse rak moesten we nog wat gedetailleerder kijken naar wanneer we VMG hoeken varen. We zitten als kleinste boot in het ORC1 veld en onze rating is zo gemaakt dat we in de upwind niet heel erg hard varen maar in de downwind onze achterstand weer moeten kunnen inhalen. Dat downwind inhalen gebeurde nu nog minimaal dus vandaar de focus erop in de training. Om zo snel mogelijk op de goede VMG hoek te zitten moet er goed gecommuniceerd worden en zo konden we ons professioneel gedrag weer oefenen. Na veel testen en oefenen met verschillende zeilen en verschillende hoeken kwamen we tot de conclusie dat de symmetrische spinnaker zo laag mogelijk varen en wel net genoeg druk houden, de beste snelheid naar beneden gaf. Als we hierbij ook nog het gewicht van het team en de golven slim gebruikten, konden we wel dat extra beetje snelheid halen en van de golven af surfen.

We hopen het professionele gedrag en wat we geoefend hebben downwind in de laatste wedstrijd van het jaar toe te passen en kijken uit naar de Van Uden Reco in Medemblik.

Geschreven door Jelle Lourens en Christiane Walta