“Ik kan me de zomer van 2018 nog goed herinneren. Na een druk voorseizoen met talloze trainingen in de sneeuw van december, uren schuren aan de boot in de brandende zon tijdens Pasen (wordt dit een fijne nieuwe gewoonte in Nederland?) en wedstrijden varen op het zout van Stellendam en Scheveningen, moest het zomerseizoen het hoogtepunt worden van onze tijd bij de Team Heiner Talents. Met goede resultaten in grote wedstrijden als het WK ORC/IRC in eigen land, de Cowes Week in de UK en het IRC nationale kampioenschap in Breskens een mooie afsluiting van onze 4-jarige grote boten opleiding. Het succesvol afronden van onze tijd bij de Team Heiner Talents voelde als een extra boost aan de ambitie om het te gaan maken in de professionele zeilwereld en de droom om de (Volvo) Ocean Race te varen na te jagen.

Een van de meest waardevolle lessen die ik heb meegenomen uit de Talents opleiding, is het stellen van doelen en het maken van plannen om die doelen te realiseren. Mijn plan voor 2019 was om de stap te maken naar het (semi)professionele high-performance circuit. De basis was gelegd in het Talents project, maar er is nog een hoop werk aan de winkel.

Om hier een begin aan te geven, stonden het najaar en de winter in het teken van uren maken op kleinere sportboten. Immers, een Fast40 of TP52 is in de basis niet veel anders dan de SB20’s en Maxfun 25’s die in Nederland rondvaren en op deze manier kon ik op meerdere posities ervaring op doen als aanvulling op de kennis uit het Talents project.

Het zomerseizoen puilde vervolgens uit van de zeilwedstrijden. In het voorjaar onder andere de bekende North Sea Regatta in Scheveningen, daarna in Engeland de IRC Nationals, Cowes Week en Fastnet Race, en aan het einde van de zomer de 24-uurs wedstrijd en Nederlands kampioen IRC op de Nederlandse wateren. Een prachtig vol zeiljaar, maar naarmate het einde van het seizoen naderde begon het langzaam aan te knagen: wat gaan we doen om te blijven ontwikkelen tijdens de winter?

Het besluit werd genomen: 3 maanden naar Australië, vertrekken in november, met als doel de Sydney to Hobart Race te varen. Baan opgezegd, grotere tas gekocht en op het vliegtuig. Safe to say dat de 3 maanden die ik in Australië heb doorgebracht erg waardevol zijn geweest. Niet alleen is de heersende zeilcultuur enorm gaaf, ik heb stage gelopen bij een botenbouwer om meer te leren over verwerking van composieten, Kerst gevierd op het strand en het doel gehaald om de Sydney to Hobart te varen.

Eenmaal terug in Nederland was er niet veel rust, want drie weken later zat ik weer op het vliegtuig. De Caribbean was de bestemming, waar eind februari eerst een 600 mijls wedstrijd rond de Caribische eilanden op de planning stond, gevolgd door rond de boeien racen op een boot van 29 meter met 25 man/vrouw tijdens de Superyacht Challenge in Antigua.

Een onzekere vlucht naar huis vanuit Antigua, net voordat globaal de grenzen sloten, is het begin van een periode thuis. Wat rest is proberen de tijd zo effectief mogelijk te benutten. Ik heb de overtuiging dat, om te slagen in de professionele zeilwereld, het noodzakelijk is behalve goed te kunnen zeilen ook van technische meerwaarde te kunnen zijn voor een campagne. Ooit is dit begonnen met de kans die ik bij Team Heiner kreeg om te ontwikkelen in het onderhoud aan de vloot in Lelystad, daarna heb ik als tuiger en in Australië als bootbouwer ervaring op gedaan. De tijd thuis geeft de gelegenheid om verder te verdiepen in deze aspecten.

Nu je gedwongen tot stilstand komt is er de realisatie hoe gaaf het is om elke dag met de sport bezig te kunnen zijn, om morgen een stapje dichterbij het doel te zijn dan vandaag. De Talents opleiding was dan afgelopen, maar was de basis voor het begin van een nieuw avontuur dat afgelopen jaar vele deuren heeft geopend en naar fantastische plekken op de wereld heeft geleid. Hopelijk is een ieder weer snel in staat om zijn of haar avontuur te vervolgen!”

Door: Lennard Bal