Het eerste weekend van maart was de opening van het nieuwe seizoen voor ons, dit met de eerste training. Hierbij was Roy er als trainer op de eerste dag en hebben we gewerkt aan hoogte+snelheid upwind. We zagen met de Wintercup dat dit nog een aandachtspunt is voor ons. Op de tweede dag hebben we gezamenlijk een planning en doelen gemaakt voor de trainingen van het voorjaar. Wat willen we nog doen en wanneer gaan we dat oefenen. Hier kwamen we al snel tot de conclusie dat het aantal trainingsdagen tot de seizoensopener VUR niet veel is en we nog veel te doen hebben. Met die conclusie zijn we snel het water op gegaan.

Het weekend daarop is een deel van het team gaan matchracen bij DMTRA. De rest is verder gaan bouwen aan wat we het weekend daarvoor hebben geoefend. De zondag hadden we Wintercup in Lelystad. Een mooie gelegenheid om weer te meten of we vooruitgang hebben gemaakt. Upwind kwamen we veel beter mee met de grote snellere boten. We voeren gemiddeld de giek meer in het midden van de boot, dat hielp heel erg met hoogte. Downwind was het moeilijk om een goede modus te vinden. In vergelijking met de vorige wedstrijden hebben we wel progressie gemaakt. De tijdsverschillen met de concurrenten waren een stuk kleiner.

De derde wedstrijd werd alleen erg abrupt verstoord. We hadden net een beneden boei gerond na een mooie downwind toen we bij een andere boot iemand overboord zagen gaan. Ze hadden problemen met de genaker binnen krijgen dus bij ons was het besluit snel om om te draaien. Na de jib gestreken te hebben waren we snel bij de drenkeling en we hadden hem zonder te veel moeite aan boord gehesen. Onze Sea survival training kickte in. Snel droge kleding, uit de wind en een thermo deken om. Het water was nog erg koud en hij had er wel even in gelegen. De andere boot had tegen die tijd de genaker gestreken en kwam langszij liggen om hun bemanningslid over te nemen. Achteraf zijn we langs gegaan om onze kleding op te halen en hoorden dat alles weer goed ging.

Naast een goede trim is het ook belangrijk dat er aan boord duidelijk gecommuniceerd wordt over hoe de boot voelt. In het derde weekend is daarom veel tijd besteed over hoe wij aan boord communiceren, gaat dit efficiënt of is er te veel ruis. Hierbij zijn we tot de conclusie gekomen dat er veel wordt gepraat tussen personen maar juist niet veel met de boot, de stuur en grootzeil praten veel alleen de genua trimmers worden hier niet genoeg bij betrokken. Terwijl het voor hen juist belangrijk is wat de stuur voelt en of de genua hier iets mee te maken kan hebben. Door meer te bespreken zagen we gelijk dat de boatspeed enkele tienden omhoog ging, blije koppies na een succesvolle training!

Als laatste was er de nachttraining, deze was verdeeld in 3 stukken. Een eerste stuk op het IJsselmeer, daarna de nacht door op het Markermeer en als laatste de winterwedstrijden van WSVLH meevaren op de zondag. Het doel van deze training was om ervoor te zorgen dat we snel blijven ondanks vermoeidheid. Op zaterdag om 3 uur stond de start op de planning van het eerste deel. Om deze goed te bereiken hadden we 4 uur van te voren afgesproken om de boot klaar te maken, weather briefing te houden en een overview van de route te bespreken.

Om 15:00 vlogen we onder de zon met 12kn wind de startlijn over om aan het eerste deel, van 27nm te beginnen. Naast de gebruikelijke symmetrische spinnakers die we normaal varen hadden we deze keer ook asymmetrische spinnakers mee. Dit zorgde voor een nieuwe afweging, wanneer vaar je symmetrisch en wanneer ga je over naar asymmetrisch. Na verschillende rakken, van aan de wind tot voor de wind, kwamen we tijdens een prachtige zonsondergang weer terug bij Team Heiner. Hier hebben we even warm kunnen eten en zijn we snel door gegaan met de echte training, door de nacht heen, dit stuk met Roy erbij.

Het tweede deel begon bij de uitgang van Lelystad naar het Markermeer, dan via de Markerwadden en een boei bij Almere weer terug te komen bij Lelystad, in totaal een afstand van 51 nm. Een uur na de start begonnen we met het wachtsysteem. Met maar 4 bedden aan boord waarvan 2 aan de hoge kant zijn moeten we het op een of andere manier indelen. Iedereen zou 2 uur hebben en als iedereen is geweest kan de eerste weer 2 uur slapen. Vrij vlot kwamen we in een ritme en ging alles zoals gepland. Met het oog op het doel van de training was er altijd wel iemand die ging roepen als die dacht dat we niet snel genoeg gingen waardoor de scherpte er goed in bleef, en als dit niet gebeurde hoorde we dit van Roy.

Voor aankomende maand staat de seizoensopening op het programma, de van Uden Reco. Hiernaast zijn er ook een aantal trainingen, echter zullen we voordat dat kan eerst de boot weer in tip top conditie krijgen.

Geschreven door: Ivar Elstrodt en Jelle Lourens